Dat hebben wij weer.

Omdat het in Washington regent en in Virginia beach nog mooi weer is met alleen wat bewolking. Besluiten we hier nog wat langer te blijven. We maken een wandeling. Er word al weer volop gevist. 

De beste man had er al heel wat gevangen.

In de middag rijden we dan richting Washington. 

Na een uur rijden komen we langs wegwerkzaamheden. Wegens het slechte weer zijn ze er niet aan het werk. Er ligt waarschijnlijk wel rommel op de weg want we horen ineens een enorme knal en we hebben een lekke band. En dan ook echt helemaal plat. 

We kunnen de auto parkeren op een veilig stukje waar een aantal machines staan van de wegwerkers. We zetten de auto er tussen. 

Ik bel de road assistance service van Alamo. Er word gezegd dat er binnen een uur assistentie komt. We weten nml niet waar de reserveband zit en ook niet hoe je die verwisselt bij een minivan als deze. En we hebben niet voor niets de service afgesloten. 

Ik word terug gebeld en er word verteld dat er iemand anders komt en dat dit nog een kwartiertje langer gaat duren. Oké prima. Dan word er nogmaals gebeld en gemeld dat ze er hard mee bezig zijn. Maar het nog niet hebben kunnen regelen omdat we niet op een veilige plek staan om een band te gaan verwisselen. Ik vertel dat we wel op een veilige plek staan en als het ze dan toch niet lukt om de band te komen verwisselen ze dan maar moeten afslepen. Wij kunnen hier niet mee rijden en staan ver van een afslag of iets dergelijks. De medewerker zegt dat we dan inderdaad maar afgesleept moeten worden en gaat het regelen. 

Dan word er weer gebeld en hebben ze goed nieuws er komt iemand binnen een uur. En die gaat toch de band verwisselen. We zuchten want we staan al twee uur maar oké het zal wel moeten.

Na een dik uur maar weer gebeld naar Alamo .want er komt maar niemand.  Nu krijg ik iemand anders en die leest in de computer dat er helemaal niemand geregeld was maar dat ze de state police hadden gewaarschuwd en deze zou assistentie regelen voor het verwisselen van de band. Nou wij hebben niemand gezien. Vaag verhaal.

Nu word ik boos het is inmiddels al half zes, we staan er al vanaf twee uur en we moeten nog drie uur rijden naar Washington.  Ik val even flink uit , er word excuses aangeboden ,en deze medewerker komt uiteindelijk tot actie. 

We zullen worden weg gesleept naar de dichtsbijzijnde luchthaven en daar krijgen we een andere auto.

Dit zal helaas ook weer een uurtje duren. ,maar ja wederom geen keuze. 

Echter na twintig minuten komt de sleepwagen al aan. In een dik half uur staan we op de luchthaven en krijgen we een Kia mee. Een klein autootje en de Medewerker van Alamo vraagt of dit wel voldoet voor de vakantie. 

Nou beste man we hoeven alleen nog maar drie uurtjes richting Washington .en dan zit de vakantie er op. Dus het maakt ons helemaal niets meer uit als het maar rijd.

De chauffeur op de sleepwagen blijkt een chauffeuse te zijn. Supervriendelijk en blijft op de luchthaven net zolang bij ons totdat ze zeker weet dat we een andere auto hebben. En helpt dan met de bagage overladen. We geven haar 20 dollar tip die ze zeker dik heeft verdient. 

Uiteindelijk vertrekken we na alle papieren rompslomp en het overladen van de bagage om zeven uur s'avonds richting Washinton. We komen er om tien uur aan en hebben het helemaal gehad. De kamer is weer prima, in hetzelfde hotel als waar we de eerste nacht hebben geslapen. We willen nog iets eten want dat is er bij in geschoten. Het enigste wat nog in de buurt open is is een mc donalds. En zo komt het dat we om elf uur s'avonds nog een hamburger eten bij de Mac waar we anders nooit heen zouden gaan. 

Wat een dag. Die we hoofdzakelijk langs de snelweg hebben door gebracht 😜 

Morgen na een goed ontbijt de koffers inpakken en morgenavond vliegen we richting Amsterdam.